GATUNKI DREWNA
Każde drzewo posiada swój własny charakter i osobowość. Ta niepowtarzalność i unikatowość zawarta jest w strukturze drewna i jego kolorze.
Przy dokonywaniu wyboru istotne są nie tylko Twoje upodobania i preferencje, ale także Twój własny styl życia, który wymaga indywidualnego dopasowania charakteru Twojej podłogi do Ciebie.
Kliknij na zakładki poniżej aby dowiedzieć się więcej o drewnie którego używamy.
Dąb występuje powszechnie w Europie. Udział dębów w Polsce wynosi ok. 5,6% całkowitej powierzchni leśnej.
Drewno dębowe to uznany materiał parkieciarski. Najbardziej efektowny pod względem wizualnym jest przekrój promieniowy z widocznym błyszczem, który jest podkreślany poprzez wykończenie powłokami lakierniczymi.
Podłoga dębowa, ze względu na właściwości tego surowca, może być ułożona zarówno w salonie, jak i intensywnie użytkowanym korytarzu.
Wygląd Drewna
- Typ struktury – liściasty pierścieniowo-naczyniowy, szeregi (pierścienie) dużych naczyń rozpoczynają każdy z przyrostów rocznych.
- Biel – wąski, żółtawobiały, o szerokości do 15% szerokości elementu w klasie Natura. W klasie Exclusive biel nie występuje.
- Twardziel – o barwie od jasnobrunatnej do ciemnobrunatnej; drewno twardzieli zanurzone w wodzie przybiera z biegiem czasu zabarwienie
od ciemnoszarego do czarnego, w wyniku czego powstaje tzw. czarna dębina. - Zapach – świeże drewno ma charakterystyczny kwaśny zapach, który ginie po wysuszeniu surowca.
- Rysunek – każdy słój roczny rozpoczyna, co najmniej jeden lub kilka szeregów naczyń o dużym świetle, dzięki czemu słoje te są dobrze widoczne (drewno wczesne). W strefie drewna późnego, naczynia o niewielkiej średnicy otoczone są jaśniejszymi komórkami miękiszowymi,
z którymi tworzą charakterystyczne struktury w postaci płomienistych języczków, dobrze widocznych na tle ciemniejszych włókien drzewnych. Szerokie promienie drzewne są dobrze widoczne na wszystkich przekrojach. Na przekroju promieniowym tworzą typowe dla drewna dębowego smugi (tzw. błyszcz). Na przekroju stycznym, widoczne są w postaci ciemniejszych kresek o wysokości kilku centymetrów, a na przekroju poprzecznym, tworzą koncentrycznie rozbiegające się jaśniejsze linie.
Ciekawostka
- Wiek najstarszego drewna znalezionego w Polsce (datowanego metodą radiowęglową) określany jest na ok. 9 200 lat. Najbardziej znanym dębem w Polsce jest Dąb Bartek rosnący w pobliżu wsi Bartków koło Zagnańska. Wiek tego drzewa oceniany jest wg badań dendrochronologicznych na około 670 lat.
Ojczyzną orzecha amerykańskiego jest Ameryka Północna. Obejmuje on wschodnią i środkowa część kontynentu od południowej części Ontariopo północno- wschodnią Florydę, a na zachodzie, sięga aż po Teksas. Drzewa te związane są głównie z terenami nizinnymi.
Do Europy został sprowadzony po raz pierwszy w XVII wieku (ok. 1630 r.)
Drewno to zachwyca estetyką. Jego kolor stał się inspiracją dla bejcy, aby rodzime gatunki mogły również przybrać wyjątkową barwę tego egzotyku. Jest zalecane do pomieszczeń o małej lub średniej intensywności użytkowania.
Wygląd Drewna
- Typ struktury – liściasta, rozpierzchło-naczyniowa; duże, widoczne gołym okiem naczynia.
- Biel – jest kremowo-biały do szarobrunatnego i dość wąski, zwykle wyraźnie odgraniczony od strefy twardzieli.
- Twardziel – ma barwę od jasno-brązowej po czekoladowo-brązową z fioletowym odcieniem, często zawiera ciemniejsze smugi. Intensywność zabarwienia twardzieli jest uzależniona od warunków wzrostu drzewa (na południu jest większa, maleje w kierunku północnej granicy zasięgu).
- Zapach – wysuszone drewno nie wydziela żadnego charakterystycznego zapachu.
- Rysunek – wzbogacony jest przez duże naczynia, które na przekroju poprzecznym widoczne są w postaci jaśniejszych plamek, z kolei na wzdłużnym jako drobne bruzdki (wgłębienia) nieco ciemniejsze od otaczającej tkanki drzewnej. Drobne promienie drzewne, makroskopowo pojawiają się jedynie na przekroju promieniowym. Słabo zarysowane i nieco sfalowane przyrosty roczne najlepiej widać na przekroju poprzecznym.
Ciekawostka
- W Polsce orzech amerykański sadzony jest jako drzewo ozdobne w parkach i ogrodach botanicznych. Jeden z największych i najstarszych okazów rośnie na terenie Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W porównaniu do orzecha włoskiego ma o wiele twardsze skorupy nasion, jednak nie przekłada się to na właściwości drewna, gatunki te pod względem właściwości są niemal identyczne.
Drzewa merbau występują w klimacie równikowym, wybitnie wilgotnym, przede wszystkim w lasach tropikalnych Oceanii i południowo wschodniej Azji.
Drewno merbau wykazuje bardzo wysoką twardość. Jego właściwości mechaniczne i kolorystyka sprawiają, że jest szczególnie predestynowane do wyrobu ekskluzywnych podłóg i parkietów w pomieszczeniach reprezentacyjnych, w budynkach użyteczności publicznej i domach prywatnych. Głęboki brązowy kolor drewna rozjaśniony złotymi cętkami, podkreśla dostojność miejsca i doskonale współgra z nowoczesnym wyposażeniem. Jednocześnie ciemna barwa nawierzchni maskuje ewentualne zabrudzenia i zarysowania. Dzięki temu podłoga dłużej zachowuje pełne walory estetyczne, tym bardziej, że drewno merbau ma dobrą stabilność wymiarową i jest twarde, a więc bardzo odporne na ścieranie i wgniecenia.
Wygląd Drewna
- Typ struktury – rozpierzchło-naczyniowy, duże naczynia rozmieszczone są głównie pojedynczo w zgrupowaniach po 2-3, widoczne gołym okiem..
- Twardziel – w świeżo przetartym drewnie ma barwę żółtobrązową. Pod wpływem światła i zawartego w powietrzu tlenu drewno twardzieli szybko
i intensywnie ciemnieje stając się ciemnobrązowe. - Zapach – świeżo przetarte drewno ma dość charakterystyczny ziemisty zapach, który szybko znika.
- Rysunek – słoje roczne są słabo rozróżnialne lub zupełnie niewidoczne. Naczynia są wyraźnie zaznaczone poprzez otaczający je miękisz skrzydełkowy. Niektóre z naczyń wypełnione są żółtym pyłem, w pozostałych znajduje się brunatna wydzielina. Drobne promienie drzewne są widoczne jedynie na przekroju promieniowym. Brak budowy piętrowej drewna.
Ciekawostki
- Dość nietypowym zastosowaniem drewna merbau jest jego częste użycie na rękojeści i łożu broni palnej (głównie myślkiwskiej i sportowej).
- Jest także stosowany do wyrobu instrumentów muzycznych, w tym współczesnych gitar elektrycznych. Efektownie wyglądają pod błyszczącymi powłokami lakierniczymi drobne złogi substancji niestrukturalnych, przypominając złote inkrustracje.
